Lição 11 – No café

No café Przy zamawianiu: *użyjemy czasownika querer w czasie teraźniejszym, czyli quero, ewentualnie queria. W czasie przeszłym ma on formę querer, która zastępuje tryb warunkowy i oznacza chciałbym. Quero um gelado de limão.Chcę lody cytrynowe. Queria um café.Chciałbym kawę. Zob. Pretérito imperfeito w lekcji 18. *w podobny sposób możemy wykorzystać czasownik ser w czasie teraźniejszym lub przeszłym É uma cerveja.Chciałbym piwo. Era uma água com gás.Chciałbym wodę gazowaną. *również możemy ten czasownik pominąć i złożyć zamówienie w prostszy sposób Uma cerveja e um copo de vinho.Jedno piwo i lampkę wina. Para mim um café.Dla mnie będzie kawa. Wyrażenie para mim tłumaczymy jako dla mnie. Zaimek eu po przyimku zmienia formę na mim. Zob. Zaimki osobowe po przyimkach w lekcji 13. W Portugalii możesz poprosić, aby wraz z kawą podano ci zawsze darmową szklankę wody z kranu, czyli tzw. copo de água. Warto o tym pamiętać. Jeżeli chcemy zapłacić: *możemy powiedzieć po prostu A conta, faz favor.Rachunek, proszę. *lub całym zdaniem w trybie rozkazującym Traga-me a conta, por favor.Proszę mi przynieść rachunek., Niech mi pan/pani przyniesie rachunek. *jeśli chcemy zapłacić kartą, powiemy Posso pagar com cartão?Mogę płacić kartą? Dá para pagar com cartão?Można płacić kartą? Przypomnij sobie konstrukcję czasownika dar oraz para, którą tłumaczymy jako można, da się coś zrobić Zob. Czasownik dar w lekcji 8. *jeżeli płacimy gotówką, to wówczas powiemy em dinheiro Pago em dinheiro.Płacę gotówką. Posso pagar em dinheiro?Mogę płacić gotówką? *jeśli chcemy zostawić napiwek, użyjemy wyrażenia Fique com o troco.Reszty nie trzeba. Kwota do zapłaty zostanie nam przekazana za pomocą słów euros oraz cêntimos lub bez tych wyrazów, wyłącznie przy użyciu liczebnika. São dois euros e noventa cêntimos.Dwa euro i dziewięćdziesiąt centów. São três e vinte.Trzy dwadzieścia.

Różnica między czasownikami trazer oraz levar Uwaga! Użycie tych czasowników zależy od położenia rozmówcy, podobnie jak to miało miejsce w przypadku czasowników vir, ir oraz chegar. Na konkretnych przykładach zobrazujemy użycie czasowników trazer oraz levar. W restauracji, przy zamówieniu, wykorzystamy czasownik trazer, aby kelner nam coś przyniósł, ponieważ chodzi o ruch w naszym kierunku, w kierunku rozmówcy. W podobny sposób, będąc w domu, możemy zapytać kolegi, który do nas przyjdzie, czy nam coś przyniesie. Traga-me a conta!Proszę mi przynieść rachunek! Trazes uma garrafa de vinho?Przyniesiesz butelkę wina? Jeżeli to my jesteśmy tym kolegą, który niesie butelkę, wtedy użyjemy czasownika levar. Na język polski możemy go przetłumaczyć jako przynieść, wziąć coś gdzieś. Sim, vou levar uma garrafa.Tak, wezmę butelkę.

Pytania dorzucone Pytania dorzucone to krótkie pytania stawiane na końcu zdań i zmieniające tryb oznajmujący zdania na pytanie. Możemy je mniej więcej przetłumaczyć na język polski jako nieprawdaż, prawda, co nie (tak)? lub co nie (nie)? W zdaniach przeczących używamy przysłówka não oraz formy czasownika, występującego w zdaniu, którą ta końcówka uzupełnia. O senhor é o Pedro, não é?Pan jest Pedro, tak? A senhora é portuguesa, não é?Pani jest Portugalką, prawda? Trabalhas aqui, não trabalhas?Pracujesz tutaj, co nie? W zdaniach przeczących użyjemy konstrukcji pois não. Não estás em casa, pois não?Nie jesteś w domu, prawda? Não vens, pois não?Nie przyjdziesz, co nie?