Takie same formy można tworzyć w połączeniu z pozostałymi stronami świata, np. sørover - (w kierunku) na południe, vestfra - z zachodu, øst for - na zachód od itd.Trondheim ligger nord for Oslo.Trondheim leży na północ od Oslo.Vi dro vestover.Jechaliśmy na zachód.De kom østfra.Przyszli ze wschodu.Kristiansand ligger i sør.Kristiansand leży na południu.
PogodaPogoda to jeden z ulubionych tematów rozmów Norwegów. Oni sami twierdzą, że prawdopodobnie nie ma innego narodu, który z taką pasją śledziłby aktualny stan pogody. Dlatego warto przyswoić sobie poniższe frazy.
Hvordan er været?
Jaka jest pogoda?
→ Sola skinner.
Świeci słońce.
→ Det er overskyet.
Jest pochmurnie.
→ Det regner.
Pada deszcz.
→ Det snør.
Pada śnieg.
→ Det blåser.
Wieje.
→ Det er varmt.
Jest cieplo.
→ Det er tåke.
Jest mgła.
→ Det er kaldt.
Jest chłodno.
→ Det er mildt.
Jest przyjemnie.ani ciepło, ani zimno
All, alt, alleNa początek powtórzmy wyrażenia, z którymi już się spotkaliśmy w poprzednich lekcjach:ALTAlt w znaczeniu wszystko.På gata er alt som hun trenger.Na ulicy znajduje się wszystko, czego potrzebuje.Alt var bedre før.Przedtem wszystko było lepsze.Han har glemt alt.Wszystko zapomniał.ALLEAlle w znaczeniu wszyscy (ludzie).Jeg kjenner alle her.Wszystkich tu znam.Forma alle nie musi się jednak odnosić wyłącznie do ludzi, zazwyczaj łączy się z liczbą mnogą.Han leste alle bøkene.Przeczytał wszystkie książki.Alle barna likte å sykle.Wszystkie dzieci lubiły jeździć na rowerze.Det er 50 % rabatt på alle jakkene.Na wszystkie kurtki jest 50% zniżki.ALLKolejne, nowe dla nas zastosowanie słówka all służy do wyrażania polskiego cały, wszystek. Występuje wyłącznie z połączeniu z rzeczownikami niepoliczalnymi (z rzeczownikami policzalnymi używamy hel, zob. niżej). Forma all używamy w odniesieniu do rodzaju męskiego i żeńskiego, a formy alt do rodzaju nijakiego.Han spiste all maten.Zjadł całe jedzenie.De drakk alt ølet.Wypili wszystkie piwa.
Hel, helt, heleJak już wspomnieliśmy, hel używa się też w znaczeniu cały - jednak w odróżnieniu od all łączy się tylko z rzeczownikami policzalnymi.en hel ukecały tydzieńei hel helgcały weekendet helt romcała salaHel to forma typowa dla rodzaju męskiego i żeńskiego (forma nieokreślona, liczba pojedyncza), helt dla rodzaju nijakiego (forma nieokreślona, liczba pojedyncza). W liczbie mnogiej i formie określonej używamy formy hele.hele dagercałe dniehele bokacała książkaZwróć uwagę, że w wyrażeniu hele boka przed hele nie stoi rodzajnik określony den, choć powinniśmy go tam oczekiwać.Forma hele występuje też w niektórych utartych zwrotach.hele Norgecała Norwegiahele mitt livcałe moje życiehele julicały lipiechele tidencały czasZ poprzednich lekcji wiemy, że helt zachowuje się jak przysłówek w znaczeniu całkiem, zupełnie.Ingen vet det helt sikkert.Nikt nie wie tego z całą pewnością.Bilen er helt ny.Samochód jest zupełnie nowy.
Pozostałości po deklinacjiByć może zadajesz sobie pytanie, dlaczego rzeczownik tid (czas) w wyrażeniu på tide (najwyższy czas) ma nietypową końcówkę -e. Jest to pozostałość po deklinacji rzeczowników. Końcówka -e wyrażała celownik. Chociaż we współczesnym języku zjawisko odmiany przez przypadki nie występuje, pozostałości po deklinacji można znaleźć w niektórych utartych wyrażeniach, np.: i live (przy życiu) czy i søvne (we śnie).