Det er torsdag ettermiddag.
ˈdeː ˈæːr ˈtoːʂdɑ ˈetːərmidːɑːg
Jest czwartek po południu.
Anna er på vei hjem.
ˈɑnːɑ ˈæːr ˈpoː ˈvæi ˈjem
Anna jest w drodze do domu.
Hun er sliten.
ˈhʉn ˈæːr ˈʃliːtən
Jest zmęczona.
Hun gleder seg til i morgen.
ˈhʉn ˈgleːdər ˈsæi ˈtil ˈiː ˈmoːɳ
Nie może się doczekać jutra.
På fredag har hun nemlig ingen undervisning.
ˈpoː ˈfreːdɑ ˈhɑːr ˈhʉn ˈnemli ˈiŋən ˈʉnːərviːsniŋ
W piątek nie ma bowiem żadnych lekcji.
Hun har fri.
ˈhʉn ˈhɑːr ˈfriː
Ma wolne,
På fredag slapper hun bare av.
ˈpoː ˈfreːdɑ ˈʃlɑpːər ˈhʉn ˈbɑːre ˈɑːv
W piątek tylko odpoczywa.
Hun pleier å gå på tur.
ˈhʉn ˈplæiər ˈo ˈgoː ˈpoː ˈtʉːr
Zazwyczaj chodzi na wycieczki.
Hun liker å jogge og sykle også.
ˈhʉn ˈliːkər ˈo ˈjogːe ˈoː ˈsʏkle ˈosːo
Lubi też biegać i jeździć na rowerze.
I byen treffer hun Lars.
ˈiː ˈbʏːən ˈtrefːər ˈhʉn ˈlɑʂ
W mieście spotyka Larsa.
Han skynder seg til kino.
ˈhɑn ˈʃʏnːər ˈsæi ˈtil ˈçiːnu
Śpieszy się do kina.
Lars:
Hei Anna! Takk for sist!
ˈhæi ˈɑnːɑ! ˈtɑkː ˈfor ˈsist!
Lars: Cześć Anno! Miło mi cię znowu widzieć!
Anna:
Hei Lars! I like måte. Hvordan går det?
ˈhæi ˈlɑʂ! ˈiː ˈliːke ˈmoːte ˈvuɖɑn ˈgoːr ˈdeː?
Anna: Cześć Lars! Mnie również. Jak się masz?
Lars:
Det går bra, takk. Hva med deg?
ˈdeː ˈgoːr ˈbrɑː, ˈtɑkː ˈvɑ ˈmeː ˈdæi?
Lars: Mam się dobrze, dziękuję. A ty?
Anna:
Ikke så verst. Jeg er bare litt sliten.
ˈikːe ˈsoː ˈvæʂt ˈjæi ˈæːr ˈbɑːre ˈlitː ˈʃliːtən
Anna: Może być. Jestem tylko trochę zmęczona.
Anna:
Hva gjør du i byen?
ˈvɑ ˈjøːr ˈdʉː ˈiː ˈbʏːən?
Anna: Co robisz w mieście?
Lars:
Jeg er på vei til kino. Jeg skal på en skrekkfilm.
ˈjæi ˈæːr ˈpoː ˈvæi ˈtil ˈçiːnu ˈjæi ˈskɑl ˈpoː ˈeːn ˈskrekːfilm
Lars: Jestem w drodze do kina. Idę na horror.
Lars:
Blir du med?
ˈbliːr ˈdʉː ˈmeː?
Lars: Dołączysz?
Anna:
Hva heter skrekkfilmen?
ˈvɑ ˈheːtər ˈskrekːfilmən?
Anna: Jak ten horror się nazywa?
Lars:
Den heter Trolljegeren.
ˈden ˈheːtər ˈtrolːjeːgərən
Lars: Horror nazywa się Łowca trolli.
Anna:
Nei. Det er ikke noe for meg.
ˈnæi ˈdeː ˈæːr ˈikːe ˈnuːe ˈfor ˈmæi
Anna: To nie dla mnie.
Lars:
Så synd!
ˈsoː ˈsʏn!
Lars: Szkoda!
Anna:
Hva gjør du i morgen, Lars?
ˈvɑ ˈjøːr ˈdʉː ˈiː ˈmoːɳ, ˈlɑʂ?
Anna: Co robisz jutro, Lars?
Lars:
Jeg vet ikke ennå. Hvordan det?
ˈjæi ˈveːt ˈikːe ˈenːo ˈvuɖɑn ˈdeː?
Lars: Jeszcze nie wiem. Dlaczego pytasz?
Anna:
Har du lyst til å gå på tur?
ˈhɑːr ˈdʉː ˈlʏst ˈtil ˈo ˈgoː ˈpoː ˈtʉːr?
Anna: Chcesz iść na wycieczkę?
Lars:
Ja, selvsagt!
ˈjɑː, ˈselːsɑkt!
Lars: Tak, oczywiście!
Anna:
Flott! Da sees vi i morgen!
ˈflotː! ˈdɑː ˈseːs ˈviː ˈiː ˈmoːɳ!
Anna: Świetne! To zobaczymy się jutro!
Lars:
Vi sees. Ha det!
ˈviː ˈseːs ˈhɑː ˈdeː!
Lars: To na razie. Trzymaj się!
Anna:
Ha det!
ˈhɑː ˈdeː!
Anna: Trzymaj się!
Znajdź w tekście wszystkie rzeczowniki w formie określonej.