koniec

конец m, окончание n, (powieści itp.) заключение n

(To) koniec.
Это конец!
etə kaniec!
To jeszcze nie koniec!
Это не конец!
etə nie kaniec!
Byłem trzeci od końca.
Я был на третьем месте с конца.
ja byl na triecjjem miescje s kanca
Przeczytaj to do samego końca.
Прочитай до самого конца.
praczitaj da saməwə kanca
Zaczęli od końca.
Они неправильно подошли к делу.
ani niprawilˈnə padaszli k dzjelu
Koniec końców tego się spodziewaliśmy.
Впрочем, мы этого ожидали.
fproczemˌ my etəwə ażədali
na samym końcu
наконец, в заключение
nakaniecˌ w zakliuczenije
na końcu strony
в конце страницы
f kance stranicə
pod koniec tego miesiąca
в конце этого месяца
f kance etəwə miesjaca
pod koniec lat dziewięćdziesiątych
в конце девяностых годов
f kance dzjiwinostəh gadof
pod koniec tygodnia/stycznia
в конце недели/января
f kance nidzjeli/jinwaria
przeciągać/przedłużać coś bez końca
продолжать/задерживать что до бесконечности
pradalżacˈ/zadzjerżəwəcˈ da biskaniecznəscji