zamiar

намерение n, замысел m

Nie mam zamiaru im pomagać.
У меня нет намерений им помогать., Я не намерен им помогать.
u minia niet namierienij im pamagacˈˌ ja nie namierien im pamagacˈ
Mają dobre/złe zamiary.
У них благие/дурные намерения.
u nih blagije/durnyje namierienija
Zdradzili swoje zamiary.
Они выдали свои намерения.
ani wydəli swai namierienija
(zrobiony) w dobrej wierze/w dobrych zamiarach
с хорошим намерением (сделано)
s haroszəm namirienijem (zdzjelənə)