intenţie

намерение n, замысел m, умысел m

Intenţia era bună.
Это были благие намерения.
etă bîli blghiie nmerenii
Au intenţii bune/rele.
У них благие/дурные намерения.
u nih blghiie/durnîie nmerenii
Nu asta a fost intenţia.
Это было неумышленно.
etă bîlă niumîşlenːă
Ce intenţii ai?
Что ты намерен сделать?, Что ты замышляешь?
şto tî nmeren zdelăt?; şto tî zmăşliaieş?
Nu intenţionez să-i ajut (deloc).
У меня нет намерений им помогать., Я не намерен им помогать.
u minia net nmerenii im pmgat; i ne nmeren im pmgat
cu cele mai bune intenţii
с лучшими намерениями
s lučşămi nmereniiami
Îmi cer scuze, nu a fost intenţionat.
Извините меня, я нечаянно., Извиняюсь!
izvinite miniaˌ i ničaianːă; izviniaius!