prawo
rettighet m/f , (uprawnienie) rett m
Nie miał prawa tego zrobić.
Han hadde ingen rett til å gjøre det.
ˈhɑn ˈhɑdːe ˈiŋən ˈretː ˈtil ˈo ˈjøːre ˈdeː
Działał zgodnie z prawem.
Han opptrådte i samsvar med loven.
ˈhɑn ˈopːtrote ˈiː ˈsɑmsvɑːr ˈmeː ˈloːvən
Studiuje prawo.
Han studerer juss.
ˈhɑn stʉˈdeːrər ˈjʉs
Wszystkie/Wszelkie prawa zastrzeżone.
Alle rettigheter reservert.
ˈɑlːe ˈretːiheːtər resærˈveːʈ
Jakim prawem?
Med hvilken rett?
ˈmeː ˈvilkən ˈretː?
Kto ci dał prawo jazdy?
Hvem har lært deg å kjøre bil?
ˈvem ˈhɑːr ˈlæːʈ ˈdæi ˈo ˈçøːre ˈbiːl?
Domagają się swych praw.
De hevder sine rettigheter.
ˈdiː ? ˈsiːne ˈretːiheːtər
Wszedł w konflikt z prawem.
Han kom i konflikt med loven.
ˈhɑn ˈkom ˈiː kunˈflikt ˈmeː ˈloːvən
Mam prawo powiedzieć...
Jeg har rett til å si...
ˈjæi ˈhɑːr ˈretː ˈtil ˈo ˈsiː