szkoda1
skade m , tap n
Deszcz spowodował/wyrządził wiele szkód.
Regn forårsaket store skader.
ˈræin ˈforoʂɑːket ˈstuːre ˈskɑːdər
Obyło się bez szkód.
Det ble ingen skader.
ˈdeː ˈbleː ˈiŋən ˈskɑːdər
Narobił więcej szkody niż pożytku.
Han gjorde mer skade enn nytte.
ˈhɑn ˈjuːre ˈmeːr ˈskɑːde ˈen ˈnʏtːe
Mądry Polak po szkodzie.
Han er etterpåklok.
ˈhɑn ˈæːr ˈetːərpoːkluːk