acuza

beschuldigen, anschuldigen, anklagen j-n/etw. Gen

M-a acuzat de furt/că mint. (el)
Er hat mich des Diebstahls/der Lüge beschuldigt.
eːɐ hat mɪç dεs ˈdiːpʃtaːls/deːɐ ˈlyːgə bəˈʃʊldɪçt
E acuzat de fraudă.
Er wird des Betrugs beschuldigt.
eːɐ vɪrt dεs bəˈtruːks bəˈʃʊldɪçt
Mă acuză de...
Man legt mir... zur Last.
man leːkt miːɐ... tsuːɐ last
Nu m-a acuzat niciodată de asta.
Sie hat es mir nie übel genommen.
ziː hat εs miːɐ niː ˈyːbl gəˈnɔmən
A fost acuzat pe nedrept de...
Er wurde zu Unrecht etw. Gen beschuldigt.
eːɐ ˈvʊrdə tsuː ˈʊnrεçt bəˈʃʊldɪçt
Curtea l-a găsit pe acuzat nevinovat.
Das Gericht hat auf Freispruch erkannt.
das gəˈrɪçt hat auf ˈfraiʃprʊx εɐˈkant
Este o acuzaţie serioasă.
Das ist eine schwerere Anschuldigung.
das ɪst ˈainə ˈʃveːrərə ˈanʃʊldɪgʊŋ