ţipa

schreien

Nu mai ţipa la mine!
Hör auf, mich anzuschreien!
høːɐ aufˌ mɪç ˈantsuʃraiən!
Nu ţipa!
Schrei nicht!
ʃrai nɪçt!
Am ţipat la el.
Ich habe ihn angeschrien.
ɪç ˈhaːbə iːn ˈangəʃriːn
Ţipa de durere.
Er hat vor Schmerz geschrien.
eːɐ hat foːɐ ʃmεrts gəˈʃriːn
Ţipa din toţi rărunchii.
Er schrie sich die Lunge aus dem Leib.
eːɐ ʃriː zɪç diː ˈlʊŋə aus deːm laip
Nu mai ţipa atât!
Schrei nicht so viel!
ʃrai nɪçt zoː fiːl!
a ţipa ceva în gura mare
etw. Akk in die Welt ausposaunen
ɪn diː vεlt ˈauspozaunən